Miasteczko słynęło rzemiosłem szewskim, murarskim i garbarstwem. W 1524 roku Rybotycze zniszczył najazd tatarski. Kolejny niszczący najazd przeżyli mieszkańcy w 1672, zaś w latach 1705 - 1707 spustoszyli je Szwedzi. W XVII wieku na wschód od miasta znajdowały się papiernia i huta szkła a na Wirze pracowały trzy młyny. W 1915 roku wielu mieszkańców zabrała epidemia cholery. W 1921 na 1262 mieszkańców było 774 greko katolików, 174 rzymskich katolików i 314 izraelitów. Rybotycze były znanym ośrodkiem malarstwa ikonowego. Malarstwem zajmowali się mnisi z Posady i mieszkańcy. Następnie tradycję podtrzymywała rodzina Mielniczków. Ikony trafiały do Rumunii, Słowacji, Ukrainy. Przez kilka wieków zamieszkiwała Rybotycze ludność żydowska. Na południe od rynku stała synagoga, istniała szkoła żydowska i łaźnia parowa udostępniona wszystkim mieszkańcom. W okresie międzywojennym mieszkał tu znany i szanowany rabin. Dziś po żydach są pozostałości kirkutu około 500 m na wschód od miejscowości na skarpie przy drodze do Hutnik. Podczas okupacji hitlerowskiej Niemcy wymordowali miejscowych Żydów a bożnicę i szkołę spalili. Większość mieszkańców narodowości ukraińskiej wywieziono na wschód w 1946 roku.
   Murowany kościół parafialny wystawiono w 1868 z inicjatywy Tyszkowskich. Murarkę wykonali Radwańscy stolarkę Mielniczkowie. W 1885 sprowadzono z Wiednia organy. Polichromy i obrazy wykonali Jan Bogański i Piotr Mielniczek. Cmentarz rzymskokatolicki z murowaną kaplicą znajduje się na stoku, zaś na północno - wschodnim krańcu wsi ulokowany jest cmentarz greckokatolicki. W drugiej połowie XVI wieku Komarniccy wznieśli we wschodniej części miasteczka solidny murowany zamek, który w latach 1608 -1610 był siedzibą „Diabła Łańcuckiego” Stanisława Stadnickiego. W zamku przebywało aż 6 tysięcy Sabatów, którzy najeżdżali okoliczne wsie. Mikołaj Ossoliński więził i prześladował swoje żony Anryz Komarniaków i Katarzynę Starowięcką. Według podań zamek połączony był tunelem o długości 15 km z zamkiem Herburt pod Dobromilem. Z Rybotycz możemy wyruszyć na Kopysto (541 m nad poziomem morza), odnaleźć grodzisko w lesie Grabnik, studnię, podziemne przejście do cerkwi pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny zbudowanej w 1821 roku. Kapliczka św. Jana ustawiona na pamiątkę zniesienia pańszczyzny w 1848.
   W Posadzie Rybotyckiej cieszy oczy bryłą cerkwi z XIV i XV wieku pod wezwaniem św. Onufrego. Jest to najstarsza cerkiew w Polsce a zarazem jedyna obronna.